Κυριακή 15 Μαΐου 2011: Παγκόσμια Ημέρα των ΚΛΗΣΕΩΝ

«Να προτείνομε τις Κλήσεις στην τοπική Εκκλησία»

Μήνυμα του Πάπα Βενέδικτου 16ου

Ο Καλός Ποιμένας Χριστός «όταν είδε τον κόσμο, τους σπλαχνίστηκε, γιατί ήταν ταλαιπωρημένοι και εγκαταλειμμένοι, σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα. Τότε λέει στους μαθητές του: “Ο θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες όμως λίγοι. Γι’ αυτό παρακαλέστε τον κύριο του χωραφιού να στείλει εργάτες για τον θερισμό του”» (Μτ 9,36-38).

Με ποιο τρόπο να προωθήσομε και να καλλιεργήσομε τις κλήσεις; Ο Ιησούς καλεί τους μαθητές του να τον ακολουθήσουν και τους διαπαιδαγωγεί με αγάπη και φροντίδα. Η πρώτη πράξη του ήταν η ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Πριν τους καλέσει ο Ιησούς πέρασε όλη τη νύχτα μόνος, προσευχόμενος και ακούγοντας το θέλημα του Πατέρα. Οι κλήσεις στην ιερατική διακονία και την αφιερωμένη ζωή (των μοναχών) είναι πριν απ’ όλα καρπός μιας σταθερής επαφής με τον ζωντανό Θεό και μιας επίμονης προσευχής προς τον “Κύριο του θερισμού”, τόσο στις ενοριακές κοινότητες, όσο και στις οικογένειες και στους οίκους των κλήσεων.

Ο Κύριος κάλεσε μερικούς ψαράδες: «Ελάτε πίσω μου και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων». Τους διαπαιδαγώγησε με τον λόγο και τη ζωή του για να είναι έτοιμοι να συνεχίσουν το έργο του σωτηρίας, τους εμπιστεύθηκε την ανάμνηση του θανάτου και της αναστάσεώς του και τους έστειλε σε όλο τον κόσμο: “Πηγαίνετε και κάνετε μαθητές μου όλους τους λαούς”. 

ΚΑΘΕ ΤΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Και σήμερα επίσης το να είσαι μαθητής του Ιησού είναι δεσμευτικό. Σημαίνει να μάθεις να συμμορφώνεις το θέλημά σου με το δικό Του…

Ο Κύριος δεν παραλείπει να καλεί, σε όλες τις ηλικίες. Ιδιαίτερα στον καιρό μας, όπου η φωνή του Κυρίου φαίνεται πνιγμένη από «άλλες φωνές» και η πρόταση να τον ακολουθήσομε δωρίζοντας τη ζωή μας, μπορεί να φανεί υπερβολικά δύσκολη, κάθε χριστιανική κοινότητα, κάθε πιστός, θα έπρεπε να αναλάβει συνειδητά τη δέσμευση να προωθεί τις κλήσεις.

Έχω γράψει στους ιεροσπουδαστές: «Κάνατε καλά που απαντήσατε “ναι” στον Θεό και στην Εκκλησία. Διότι οι άνθρωποι θα έχουν πάντα ανάγκη τον Θεό, ακόμη και στην εποχή της τεχνολογικής κυριαρχίας του κόσμου, και της παγκοσμιοποίησης».

Είναι ανάγκη κάθε τοπική Εκκλησία να γίνει πιο ευαίσθητη και προσεκτική στην ποιμαντική των κλήσεων, διαπαιδαγωγώντας σε επίπεδο οικογενειακό, ενοριακό, οργανώσεων, κυρίως τα αγόρια και τα κορίτσια και τους νέους (όπως έκανε ο Ιησούς με τους μαθητές) να ωριμάσουν μια γνήσια και οικεία φιλία με τον Κύριο, καλλιεργημένη με την προσωπική και λειτουργική προσευχή, να μάθουν να ακούνε προσεκτικά και καρποφόρα τον Λόγο του Θεού, με μια αυξανόμενη εξοικείωση με την Αγία Γραφή.

ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑ

Αγαπητοί Αδελφοί Επίσκοποι, για να δώσετε συνέχεια και να διαδώσετε την αποστολή σας για την εν Χριστώ σωτηρία, είναι σημαντικό “να αυξήσετε όσο γίνεται περισσότερο τις ιερατικές και μοναχικές κλήσεις και ιδιαίτερα τις ιεραποστολικές”.

Σας θυμίζω τη μέριμνα της παγκόσμια Εκκλησίας για μια αναλογική κατανομή των ιερέων μέσα στον κόσμο.

Η Β’ Σύνοδος του Βατικανού θύμισε ότι «το καθήκον της αύξησης των ιερατικών κλήσεων αφορά όλη τη χριστιανική κοινότητα, η οποία καλείται να εκπληρώσει αυτό το καθήκον με μια ζωή τέλεια χριστιανική.

Στους ιερείς συνιστώ να είναι ικανοί να δίνουν μαρτυρία κοινωνίας με τον Επίσκοπο και με τους άλλους συναδέλφους, για να εγγυηθούν το ζωτικό χώμα όπου θα φυτρώσουν οι νέοι βλαστοί ιερατικών κλήσεων.

Οι οικογένειες ας «εμψυχώνονται από πνεύμα πίστεως, αγάπης και ευσέβειας, ικανές να βοηθήσουν τους γιους και τις κόρες τους να δεχθούν με γενναιοδωρία την κλήση στην ιεροσύνη και την αφιερωμένη ζωή.

Οι κατηχητές και οι εμψυχωτές των καθολικών οργανώσεων και των εκκλησιαστικών Κινήσεων, ας καλλιεργούν τους εφήβους έτσι ώστε να ανακαλύψουν τη θεία κλήση και να την ακολουθήσουν με ευχαρίστηση.

ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, κάθε στιγμή στη ζωή της εκκλησιαστικής κοινότητας (η κατήχηση, οι συναντήσεις διάπλασης, η λειτουργική προσευχή, τα προσκυνήματα) αποτελούν πολύτιμες ευκαιρίες για να διεγείρομε στον Λαό του Θεού, ιδιαίτερα στους μικρότερους και τους νέους, την αίσθηση ότι ανήκουν στην Εκκλησία και ότι είναι πράξη υπευθυνότητας να απαντήσουν θετικά στην κλήση προς την ιεροσύνη και την αφιερωμένη ζωή, με ελεύθερη και συνειδητή επιλογή.

• Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Ενοριακές Καμπάνες» Φ. 752 – 13/05/2011