ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
(URBI ET ORBI)
ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ 16ΟΥ
ΠΑΣΧΑ 2012
Κυριακή 8 Απριλίου 2012
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές της Ρώμης και όλου του κόσμου.
“Surrexit Christus, spes mea” – «Ανέστη ο Χριστός, η ελπίς μου»
(Πασχαλινή επωδή)
Ας φθάσει σε όλους εσάς η χαρμόσυνη φωνή της Εκκλησίας, με τα λόγια που ο αρχαίος ύμνος θέτει στα χείλη της Μαρίας της Μαγδαληνής, που ήταν η πρώτη που συνάντησε τον αναστημένο Ιησού το πρωί του Πάσχα. Αυτή έτρεξε στους άλλους μαθητές και γεμάτη ενθουσιασμό τους λέει: «Είδα τον Κύριο» (Ιω. 20,18). Και εμείς, αφού διανύσαμε την έρημο της Τεσσαρακοστής και τις οδυνηρές ημέρες του Πάθους, δίνουμε σήμερα τη θέση, εκφράζοντας τη χαρά μας, στην κραυγή της νίκης: «Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη».
Κάθε χριστιανός βιώνει ξανά την εμπειρία της Μαρίας της Μαγδαληνής. Είναι μια συνάντηση που αλλάζει τη ζωή: η συνάντηση με έναν Άνθρωπο μοναδικό, που μας κάνει να βιώσουμε όλη την καλοσύνη και την αλήθεια του Θεού, που μας ελευθερώνει από το κακό, όχι επιφανειακά, στιγμιαία, αλλά ριζικά, μας θεραπεύει ολοκληρωτικά και αποκαθιστά την αξιοπρέπειά μας. Ιδού γιατί η Μαγδαληνή καλεί τον Ιησού «ελπίδα μου»: διότι Αυτός την έκανε να ξαναγεννηθεί, της χάρισε ένα καινούργιο μέλλον, μια νέα ύπαρξη, την ελευθέρωσε από το κακό. «Ο Χριστός, η ελπίδα μου», σημαίνει ότι κάθε επιθυμία μου του καλού, βρίσκει σ΄Αυτόν μια δυνατότητα να πραγματοποιηθεί: Με τον Ιησού Χριστό μπορώ να ελπίζω ότι η ζωή μου θα είναι καλή, πλήρης και αιώνια, διότι ο ίδιος ο Θεός ήρθε τόσο κοντά μας που πήρε τη μορφή του ανθρώπου.
Αλλά η Μαρία η Μαγδαληνή, όπως και οι άλλοι μαθητές, είδε τον Ιησού, να απορρίπτεται από τους άρχοντες του λαού, να συλλαμβάνεται, να μαστιγώνεται, να καταδικάζεται σε θάνατο, και να σταυρώνεται. Θα πρέπει να ήταν αβάστακτο να βλέπουν την προσωποποιημένη Καλοσύνη να υφίσταται την ανθρώπινη κακία, την Αλήθεια να χλευάζεται από το ψεύδος, την Ευσπλαχνία να υβρίζεται από την εκδίκηση. Με τον θάνατο του Ιησού φαινόταν πως κατέρρεε η ελπίδα όσων Τον εμπιστεύονταν. Αλλά η πίστη αυτή ποτέ δεν μειώθηκε εξολοκλήρου: πάνω απ’ όλα στην καρδιά της Αειπαρθένου, της Μητέρας του Ιησού, η φλόγα παρέμεινε έντονα αναμμένη ακόμα και μέσα στο σκοτάδι της νύκτας. Η ελπίδα, με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να μην εμπλέκεται με τη σκληρότητα του κακού. Δεν είναι μόνο ο τοίχος του θανάτου που την εμποδίζει, περισσότερο ακόμα εμποδίζεται από τις ακονισμένες αιχμές του φθόνου και της αλαζονείας, του ψεύδους και της βίας. Ο Ιησούς πέρασε μέσα από αυτό το θανατηφόρο πλέγμα για να μας ανοίξει το δρόμο προς το Βασίλειο της ζωής. Υπήρξε μια στιγμή κατά την οποία ο Ιησούς εμφανιζόταν ηττημένος: το σκοτάδι είχε καλύψει τη γη, η σιωπή του Θεού ήταν ολοκληρωτική, η ελπίδα έμοιαζε μια λέξη μάταιη.
Και ιδού, την αυγή της ημέρας μετά το Σάββατο, ο τάφος βρέθηκε κενός. Κατόπιν, ο Ιησούς εμφανίζεται στη Μαγδαληνή, στις άλλες γυναίκες, στους μαθητές. Η πίστη αναγεννιέται, γίνεται πιο ζωντανή από ποτέ, αλλά και ακατανίκητη, επειδή βασίζεται πάνω σε μια καθοριστική εμπειρία: «Θάνατος και ζωή συγκρούστηκαν σε μια πρωτόγνωρη πάλη. Ο Κύριος της ζωής πέθανε, αλλά τώρα, ζωντανός, θριαμβεύει». Τα σημεία της ανάστασης μαρτυρούν τη νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο, της αγάπης πάνω στο μίσος, της ευσπλαχνίας πάνω στην εκδίκηση: «Ο τάφος του ζωντανού Χριστού, η δόξα του αναστημένου Χριστού, οι μάρτυρές του οι άγγελοι, το σουδάριο και τα ενδύματά του».
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές! Αν ο Ιησούς αναστήθηκε, τότε – και μόνο τότε– συνέβη κάτι το αληθινά νέο, που αλλάζει την κατάσταση του ανθρώπου και του κόσμου. Τότε, Αυτός, ο Ιησούς, είναι Κάποιος τον οποίον μπορούμε απόλυτα να εμπιστευτούμε, και να εμπιστευτούμε όχι μόνο το μήνυμά του, αλλά ακριβώς Αυτόν, διότι ο Αναστημένος δεν ανήκει στο παρελθόν, είναι παρών και ζωντανός σήμερα. Ο Χριστός είναι ελπίδα και ενθάρρυνση ιδιαίτερα για τις χριστιανικές κοινότητες που, εξαιτίας της πίστης, δοκιμάζονται περισσότερο από διακρίσεις και διωγμούς. Και είναι παρών ως δύναμη ελπίδας διαμέσου της Εκκλησίας Του, κοντά σε κάθε ανθρώπινη κατάσταση πόνου και αδικίας.
Ο Αναστάς Χριστός ας δίνει ελπίδα στη Μέση Ανατολή, ώστε όλοι οι εθνικοί, πολιτιστικοί και θρησκευτικοί παράγοντες αυτής της περιοχής να συνεργαστούν για το κοινό καλό και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικά στη Συρία, ας σταματήσει η αιματοχυσία και ας ακολουθηθεί χωρίς καθυστέρηση η οδός του σεβασμού, του διαλόγου και της συμφιλίωσης, όπως εξάλλου επιθυμεί και η διεθνής κοινότητα. Οι πολυάριθμοι πρόσφυγες που προέρχονται από αυτήν τη Χώρα και έχουν ανάγκη ανθρώπινης συμπαράστασης, ας τύχουν της υποδοχής και της αλληλεγγύης που θα μπορέσουν να ανακουφίσουν τα οδυνηρά βάσανά τους.
Η Πασχαλινή νίκη ας ενθαρρύνει τον Ιρακινό λαό να μην φείδεται των προσπαθειών προκειμένου να προχωρήσει στην πορεία της σταθερότητας και της προόδου.
Στους Αγίους Τόπους, οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι ας επαναλάβουν με θάρρος τη διαδικασία της ειρήνης.
Ο Κύριος, νικητής του κακού και του θανάτου, να στηρίζει τις χριστιανικές κοινότητες της αφρικανικής ηπείρου, να τους δίνει ελπίδα για να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες, να τις καθιστά δημιουργούς ειρήνης και συντελεστές της προόδου των κοινωνιών τους.
Ο αναστημένος Ιησούς να ανακουφίσει τους βασανισμένους λαούς στο Κέρας της Αφρικής και να εμπνεύσει τη συμφιλίωση. Να βοηθήσει την Περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, το Σουδάν και το Νότιο Σουδάν, παρέχοντας στους αντίστοιχους κατοίκους τη δύναμη της συγχώρησης. Στο Μάλι, που διέρχεται μια λεπτή πολιτική περίοδο, ο δοξασμένος Χριστός να χορηγήσει ειρήνη και σταθερότητα. Στη Νιγηρία, που το τελευταίο διάστημα υπήρξε θέατρο αιματηρών τρομοκρατικών επιθέσεων, η πασχαλινή χαρά να εμφυσήσει την απαραίτητη ενέργεια για να αναλάβει να οικοδομήσει μια ειρηνική κοινωνία που να σέβεται τη θρησκευτική ελευθερία όλων των πολιτών της.
Καλό Πάσχα σε όλους!
Βενέδικτος ΙΣΤ’
Για την Ελληνική μετάφραση: Πέτρος Ανδριώτης