Μήνυμα του Αγίου Πατέρα Πάπα Βενεδίκτου ΙΣΤ’

Για την Παγκόσμια Ημέρα των Ιεραποστολών 2011

«Όπως ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι κι εγώ στέλνω εσάς» (Ιω. 20,21)

Με την ευκαιρία του εορτασμού του Ιωβηλαίου το 2000, ο Μακάριος Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄, στην αρχή μιας νέας χιλιετίας για τους χριστιανούς, τόνισε για ακόμη μια φορά την αναγκαιότητα να εκπληρώσει η Εκκλησία το καθήκον να μεταφέρει σε όλους το μήνυμα του Ευαγγελίου «με τον ίδιο ενθουσιασμό των πρώτων χριστιανών» (Απ. Επιστ. Novo Millennio Ineunte, 58). Είναι το πιο πολύτιμο λειτούργημα που η Εκκλησία μπορεί να προσφέρει στην ανθρωπότητα αλλά και στον κάθε άνθρωπο που αναζητά τους βαθύτερους λόγους για να ζήσει τη ζωή στην πληρότητά της. Εκείνο λοιπόν το πρώτο κάλεσμα ηχεί και πάλι κάθε χρόνο στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας των Ιεραποστολών. Πράγματι, η αδιάλειπτη διακήρυξη του Ευαγγελίου δίνει νέα πνοή και στην ίδια την Εκκλησία, τη φλόγα της, το ιεραποστολικό της πνεύμα, αναζωογονεί τους τρόπους που απευθύνεται στο ποίμνιό της – ακόμη και όταν απαιτείται ένας νέος ευαγγελισμός – ώστε να είναι πάντα επίκαιροι και να τροφοδοτούνται από τον ενθουσιασμό των ιεραποστόλων:«Το ιεραποστολικό έργο ανανεώνει την Εκκλησία, ενδυναμώνει την πίστη και τη χριστιανική ταυτότητα, αφυπνίζει τον ενθουσιασμό και δίνει νέα κίνητρα. Η πίστη δυναμώνει όταν μεταδίδεται! Ο νέος ευαγγελισμός των χριστιανικών λαών θα εμπνέεται και θα ενισχύεται από την αφοσίωση της Εκκλησίας στο οικουμενικό ιεραποστολικό της έργο» (Ιωάννης Παύλος Β΄, εγκ. Redemptoris missio, 2).

Πηγαίνετε και αναγγείλετε

Ο στόχος αυτός ανατροφοδοτείται συνεχώς μέσα από την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, ιδιαίτερα της Θείας Ευχαριστίας, η οποία κλείνει πάντα αντηχώντας την εντολή που έδωσε ο Αναστημένος Ιησούς στους Αποστόλους: «Πηγαίνετε…» (Ματθ. 28:19). Η Θεία Λειτουργία είναι πάντοτε μια απάντηση στο κάλεσμα «του κόσμου» και μια εκ νέου αποστολή «προς τον κόσμο» της μαρτυρίας του γεγονότος που συντελέστηκε: της σωτήριας δύναμης του Λόγου του Θεού, της σωτήριας δύναμης του Πασχαλινού Μυστηρίου. Όλοι εκείνοι που συνάντησαν τον Aναστημένο Κύριο ένιωσαν την ανάγκη να το αναγγείλουν σε άλλους, όπως έπραξαν οι δύο μαθητές του στην Εμμαούς. Αυτοί, αφού αναγνώρισαν τον Κύριο όταν τεμάχιζε τον άρτο, «την ίδια ώρα σηκώθηκαν και επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ. Εκεί βρήκαν συναθροισμένους τους έντεκα μαθητές […] και τους εξήγησαν τα όσα τους είχαν συμβεί στο δρόμο» (Λκ. 24:33-34). Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ προέτρεπε όλους εμάς τους πιστούς να επαγρυπνούμε, ώστε να είμαστε έτοιμοι να αναγνωρίσουμε το πρόσωπό του και να σπεύσουμε να αναγγείλουμε το σπουδαίο μήνυμα στους αδερφούς μας: «Είδαμε τον Κύριο!» (Αποστολ. Επιστ. Novo Millennio Ineunte, 59).

Προς όλους

Το μήνυμα του Ευαγγελίου απευθύνεται σε όλους τους λαούς. Η Εκκλησία «έχει από τη φύση της ιεραποστολικό πνεύμα, καθώς έχει τις ρίζες της στην αποστολή του Υιού και την αποστολή του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού Πατέρα» (Β΄ Βατ. Σύν. διάτ. Ad gentes, 2). Αυτή είναι «η χάρη και η ιδιαίτερη κλίση της Εκκλησίας, η βαθύτερη ταυτότητά της. Η Εκκλησία υπάρχει για να ευαγγελίζει»(Παύλος ΣΤ΄, Απ. Παρ. Evangelii nuntiandi, 14). Επομένως, δεν μπορεί να είναι κλεισμένη στον εαυτό της. Ριζώνει σε συγκεκριμένα μέρη, για να μπορέσει να απλώσει τα χέρια της και πέρα από αυτά. Η δράση της, σε αρμονία με το λόγο του Χριστού και υπό την επιρροή της χάρης και της ευσπλαχνίας του, είναι πλήρως και άμεσα αισθητή σε όλους τους ανθρώπους και σε όλους τους λαούς, για να τους οδηγήσει στην πίστη στο Χριστό (βλ. Ad gentes, 5). Αυτό το έργο συνεχίζει να επείγει. «Η αποστολή του Λυτρωτή, η οποία ανατέθηκε στην Εκκλησία, απέχει ακόμη πολύ από την εκπλήρωσή της… Με μια συνολική ματιά στην ανθρωπότητα, αποδεικνύεται ότι αυτή η αποστολή βρίσκεται ακόμη στο ξεκίνημά της και ότι πρέπει ολόψυχα να αφοσιωθούμε σε αυτή» (Ιωάννης Παύλος Β΄, εγκ. Redemptoris missio, 1). Δεν μπορούμε να παραμένουμε αδρανείς στη σκέψη ότι, μετά από δύο χιλιάδες χρόνια, εξακολουθούν να υπάρχουν λαοί που δε γνωρίζουν το Χριστό και δεν έχουν ακόμη ακούσει το σωτήριο Μήνυμά του. Σαν να μην έφταναν αυτά, μεγαλώνει επίσης ο αριθμός εκείνων που, αν και έλαβαν το μήνυμα του Ευαγγελίου, το ξέχασαν και το εγκατέλειψαν και αισθάνονται αποξενωμένοι από την Εκκλησία. Πολλά σύγχρονα περιβάλλοντα, ακόμη και σε παραδοσιακά χριστιανικές κοινωνίες, έχουν κλείσει τις πόρτες τους στην πίστη. Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για μια πολιτισμική αλλαγή που πηγάζει και από την παγκοσμιοποίηση, από κινήματα σκέψης και από την επικρατούσα σχετικοκρατία, τη στροφή σε μια νοοτροπία και έναν τρόπο ζωής που παρεκκλίνουν από το Μήνυμα του Ευαγγελίου, σαν να μην υπήρχε ο Θεός, και που εξυμνούν την ευζωία, το εύκολο κέρδος, την επαγγελματική άνοδο και την επιτυχία ως σκοπό της ζωής, ακόμη και εις βάρος των ηθικών αξιών.

Ευθύνη όλων

Αυτή η οικουμενική αποστολή αφορά όλους, όλα και πάντοτε. Το Ευαγγέλιο δεν είναι αποκλειστικότητα εκείνων που το παρέλαβαν, αλλά ένα δώρο που οφείλουμε να μοιραστούμε, μια ευχάριστη είδηση που πρέπει να διαδοθεί. Αυτό το δώρο-δέσμευση δεν έχει ανατεθεί μόνο σε λίγους, αλλά σε όλους όσοι έχουν βαπτισθεί, οι οποίοι αποτελούν «γένος εκλεκτόν… έθνος άγιο, το λαό του Θεού» (Α΄ Πτρ. 2:9), για να διακηρύξει τα θαυμαστά έργα του.Κάθε δραστηριότητα είναι και αυτή μέρος της αποστολής. Το ενδιαφέρον και η συμμετοχή στο έργο του ευαγγελισμού δεν πρέπει να περιορίζονται σε ιδιαίτερες στιγμές και περιστάσεις ούτε μπορούν να θεωρηθούν κάποιες από τις πολλές ποιμαντικές δραστηριότητες: η ιεραποστολική υπόσταση της Εκκλησίας είναι ουσιώδης και ως εκ τούτου πρέπει να είναι πάντοτε παρούσα. Είναι σημαντικό ο κάθε βαπτισμένος χριστιανός αλλά και οι εκκλησιαστικές κοινότητες να συμμετέχουν σε αυτήν την αποστολή, όχι σποραδικά και περιστασιακά, αλλά συνεχώς, ως χριστιανικό τρόπο ζωής. Η ίδια η Παγκόσμια Ημέρα των Ιεραποστολών δεν είναι ένα μεμονωμένο ετήσιο γεγονός, είναι μια πολύτιμη ευκαιρία για να αναλογιστούμε αν και πώς απαντάμε στο ιεραποστολικό κάλεσμα, μια απάντηση ουσιαστική για τη ζωή της Εκκλησίας.

Παγκόσμιος ευαγγελισμός

Ο Ευαγγελισμός είναι μια σύνθετη διαδικασία που εμπεριέχει διάφορα στοιχεία. Μεταξύ αυτών, οι ιεραποστολικές αποστολές έδιναν πάντα ιδιαίτερη σημασία στον παράγοντα της αλληλεγγύης. Αυτός είναι και ένας από τους στόχους της Παγκόσμιας Ημέρας των Ιεραποστολών, η οποία, μέσω των Ποντιφικών Ιεραποστολικών Έργων, αναζητά βοήθεια για να εκπληρώσει το έργο του ευαγγελισμού στα μέρη όπου είναι αναγκαίες οι ιεραποστολές. Πρόκειται για υποστήριξη ιδρυμάτων ζωτικής σημασίας για την καθιέρωση και εδραίωση της Εκκλησίας μέσω των κατηχητών, των ιερατικών σχολών, των κληρικών καθώς και συμβολή για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των ανθρώπων που ζουν σε χώρες όπου κυριαρχούν η φτώχεια, ο υποσιτισμός, κυρίως των παιδιών, αρρώστιες, έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εκπαίδευσης. Όλα αυτά είναι εξίσου μέρος της αποστολής της Εκκλησίας. Αναγγέλλοντας το Ευαγγέλιο, η Εκκλησία αποδεικνύει το διακαές ενδιαφέρον της για την ανθρώπινη ζωή με την ευρύτερη έννοια. Ο Δούλος του Θεού πάπας Παύλος ΣΤ΄ διακήρυττε ότι δεν είναι επιτρεπτό στη διαδικασία του ευαγγελισμού να παραμελούνται τα θέματα που αφορούν τη βελτίωση της ανθρώπινης ζωής, τη δικαιοσύνη, την απελευθέρωση από παντός είδους καταπίεση, πάντα βέβαια με σεβασμό στην αυτονομία της πολιτικής σφαίρας. Αδιαφορία για τα καθημερινά προβλήματα της ανθρωπότητας θα σήμαινε ότι «ξεχάσαμε το δίδαγμα του Ευαγγελίου για αγάπη προς τον βασανισμένο και άπορο πλησίον» (Απ. Παρ. Evangelii nuntiandi, 31.34). Κάτι τέτοιο δε θα συμβάδιζε με τη συμπεριφορά του Ιησού, ο οποίος «περιόδευε σ’ όλες τις πόλεις και στα χωριά, δίδασκε στις συναγωγές τους, κήρυττε το χαρμόσυνο μήνυμα για τον ερχομό της Βασιλείας του Θεού και θεράπευε κάθε ασθένεια και κάθε αδυναμία στο λαό» (Μτθ. 9,35).

Έτσι, μέσα από τη συνυπεύθυνη συμμετοχή στην αποστολή της Εκκλησίας, ο χριστιανός γίνεται ο κτίστης της κοινωνίας, της ειρήνης και της αλληλεγγύης που μας πρόσφερε ο Χριστός και συμμετέχει στην υλοποίηση του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία όλης της ανθρωπότητας. Οι προκλήσεις που αυτή αντιμετωπίζει καλούν τους χριστιανούς σε κοινή πορεία με τους συνανθρώπους τους και η αποστολή είναι αναπόσπαστο μέρος αυτής της κοινής πορείας. Στην αποστολή αυτή εμείς φέρουμε, αν και σε πήλινα δοχεία, τη χριστιανική μας ταυτότητα, τον αμύθητο θησαυρό του Ευαγγελίου, τη ζωντανή μαρτυρία του θανάτου και της ύπαρξης του Ιησού που συναντήσαμε και πιστέψαμε μέσα στην Εκκλησία.

Μακάρι η Παγκόσμια Ημέρα των Ιεραποστολών να αναζωπυρώσει στον καθένα από εμάς την επιθυμία και τον ενθουσιασμό να “τρέξουμε να συναντήσουμε” με την ανθρωπότητα φέρνοντας σε όλους το Χριστό. Στο όνομά Του σας δίνω με όλη μου την καρδιά την Αποστολική Ευλογία και ιδιαίτερα σε όσους πιο πολύ μοχθούν και υποφέρουν για το Ευαγγέλιο.

Από το Βατικανό, 6 Ιανουαρίου 2011, εορτή των Θεοφανείων του Κυρίου.

Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’

Ποντ. Ιεραποστολικά