Μήνυμα του Αγίου Πατέρα
του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’
για την 20η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας.
«Ήλθαμε να τον προσκυνήσουμε» (Μτ. 2,2)
Αγαπητοί νέοι!
1. Φέτος τελέσαμε την 19η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας στοχαζόμενοι πάνω στην επιθυμία που εκφράστηκε από ορισμένους «Έλληνες», που έφθασαν στην Ιερουσαλήμ με την ευκαιρία του εορτασμού του Πάσχα: «Θέλουμε να δούμε τον Ιησού» (Ιω 12,21). Και να ‘μαστε τώρα σε πορεία προς την Κολωνία, όπου τον Αύγουστο 2005 θα πραγματοποιηθεί η 20ή Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας. «Ήλθαμε να τον προσκυνήσουμε» (Μτ 2,2): αυτό είναι το θέμα της επόμενης παγκόσμιας συνάντησης νεολαίας. Είναι ένα θέμα που επιτρέπει στους νέους κάθε ηπείρου να διατρέξουν πνευματικά την πορεία των Μάγων, των οποίων τα λείψανα σύμφωνα με μια ευσεβή παράδοση τιμούνται σε αυτή την πόλη, και να συναντήσουν, όπως εκείνοι, τον Μεσσία όλων των εθνών. Στην πραγματικότητα, το φως του Χριστού διαφώτιζε ήδη τη νόηση και την καρδιά των Μάγων. «Ξεκίνησαν» (Μτ.2,9), μας διηγείται ο ευαγγελιστής, αφήνοντας τους εαυτούς των με θάρρος σε άγνωστους δρόμους και παίρνοντας ένα μακρινό και όχι εύκολο ταξίδι. Δεν δίστασαν να αφήσουν τα πάντα για να ακολουθήσουν το άστρο που είδαν να ανατέλλει στην Ανατολή (βλ. Μτ 2,1). Μιμούμενοι τους Μάγους, και εσείς, αγαπητοί νέοι, προετοιμάζεστε να κάνετε ένα «ταξίδι» από κάθε περιοχή της υδρογείου προς την Κολωνία. Είναι σημαντικό όχι μονάχα να ενδιαφερθείτε για την πρακτική οργάνωση της Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας, αλλά πρέπει να φροντίσετε πάνω απ’ όλα την πνευματική προετοιμασία, σε μια ατμόσφαιρα πίστης και ακρόασης του Λόγου του Θεού.
2. «Και ιδού το άστρο….προχωρούσε μπροστά τους, τελικά ήρθε και στάθηκε πάνω από τον τόπο όπου βρισκόταν το παιδί » (Μτ 2,9). Οι Μάγοι έφθασαν στη Βηθλεέμ γιατί άφησαν με ευπείθεια να τους οδηγήσει το άστρο. Και όχι μόνο, αλλά «χάρηκαν πάρα πολύ που είδαν ξανά το άστρο» (Μτ 2,10). Είναι σημαντικό, αγαπητοί μου, να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα σημάδια με τα οποία ο Θεός μας καλεί και μας οδηγεί. Όταν συνειδητοποιούμε ότι από Εκείνον οδηγούμαστε, τότε η καρδιά αισθάνεται μια αυθεντική και βαθιά χαρά, που συνοδεύεται από μια ζωντανή επιθυμία να τον συναντήσουμε και από μια επίμονη προσπάθεια να τον ακολουθήσουμε με ευπείθεια. «Κι όταν μπήκαν στο σπίτι, είδαν το παιδί με τη Μαρία τη μητέρα του» (Μτ. 2,11). Τίποτα το εξαιρετικό με μια πρώτη ματιά. Και όμως εκείνο το παιδί είναι διαφορετικό από τα άλλα: είναι ο μονογενής Υιός του Θεού που απογυμνώθηκε από τη δόξα του (βλ. Φιλ 2,7) και ήρθε στη γη για να πεθάνει στο Σταυρό. Κατέβηκε ανάμεσά μας και έγινε φτωχός για να μας φανερώσει τη θεϊκή δόξα, που θα θαυμάζουμε ολοκληρωτικά στον Ουρανό, την ευλογημένη πατρίδα μας.Ποιος θα μπορούσε να εφεύρει ένα μεγαλύτερο σημείο αγάπης από αυτό; Μένουμε εκστατικοί μπροστά στο μυστήριο ενός Θεού που ταπεινώνεται για να λάβει την ανθρώπινη φύση μας μέχρι να θυσιαστεί για μας πάνω στο σταυρό (βλ. Φιλ 2, 6-8). Μέσα στη φτώχεια που προσέλαβε, ήρθε να προσφέρει τη σωτηρία στους αμαρτωλούς Εκείνος που – όπως μας θυμίζει ο Παύλος – «ήταν πλούσιος κι έγινε φτωχός, για να μπορέσετε εσείς με τη φτώχεια τη δική του να πλουτίσετε» (2 Κορ 8,9). Πώς να αποδώσομε το ευχαριστώ μας στο Θεό για τόση συγκαταβατική καλοσύνη;
3. Οι Μάγοι συναντούν τον Ιησού στη Βηθλεέμ “Bet- lehem”, που σημαίνει «οικία του άρτου». Στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ βρίσκεται ξαπλωμένος, πάνω σε λίγα άχυρα, ο «σπόρος του σιταριού», που πεθαίνοντας θα φέρει «άφθονο καρπό» (βλ. Ιω 12,24). Για να μιλήσει για τον εαυτό του και τη σωτήρια αποστολή του ο Ιησούς, κατά τη διάρκεια της δημόσιας ζωής του, θα ανατρέξει στην εικόνα του άρτου. Θα πει: “Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής”, “Εγώ είμαι ο άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό”, “Ο άρτος τον οποίο εγώ θα δώσω είναι το σώμα μου, που θα το προσφέρω για να ζήσει ο κόσμος” (Ιω 6, 35.41.51). Ανατρέχοντας με πίστη στην πορεία του Λυτρωτή από τη φτώχεια της Φάτνης ως την εγκατάλειψη του επάνω στο Σταυρό, κατανοούμε καλύτερα το μυστήριο της αγάπης του, που λυτρώνει την ανθρωπότητα. Το βρέφος, ξαπλωμένο από την Παναγία στην πάχνη, είναι ο Θεός – Άνθρωπος, που θα δούμε καρφωμένο στο Σταυρό. Ο ίδιος Λυτρωτής είναι παρών στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Μέσα στο στάβλο της Βηθλεέμ θέλησε να τον προσκυνήσουν, κάτω από τη φτωχή εμφάνιση ενός νεογέννητου, η Μαρία, ο Ιωσήφ και οι βοσκοί. Στον καθαγιασμένο Άρτο τον προσκυνούμε μυστηριακά παρόντα με το σώμα, το αίμα, την ψυχή και τη θεότητα του, και προσφέρεται σ’ εμάς ως τροφή αιώνιας ζωής. Η Θεία Λειτουργία γίνεται λοιπόν η αληθινή συνάντηση αγάπης με Εκείνον που έδωσε όλο τον εαυτό του για μας. Μη διστάζετε, αγαπητοί νέοι, να του απαντήσετε όταν σας καλεί «στο γαμήλιο τραπέζι του Αρνίου» (βλ. Απ 19,9). Ακούστε τον, προετοιμαστείτε με τον κατάλληλο τρόπο και πλησιάστε το Μυστήριο της Τράπεζας, ιδιαίτερα σ’ αυτό το Έτος της Θείας Ευχαριστίας (Οκτώβριος 2004-2005), που θέλησα να κηρύξω για όλη την Εκκλησία.
4. «Κι έπεσαν και τον προσκύνησαν» (Μτ 2,11). Αν, στο βρέφος που η Παναγία σφίγγει στα χέρια της, οι Μάγοι αναγνωρίζουν και προσκυνούν τον αναμενόμενο των λαών που προανήγγειλαν οι προφήτες, εμείς σήμερα μπορούμε να τον προσκυνήσουμε στη Θεία Ευχαριστία και να τον αναγνωρίσουμε ως Δημιουργό μας, μοναδικό Κύριο και Σωτήρα.«Άνοιξαν τους θησαυρούς τους και του πρόσφεραν δώρα: χρυσάφι, λιβάνι και σμύρνα» (Μτ 2,11). Τα δώρα που οι Μάγοι προσφέρουν στον Μεσσία συμβολίζουν την αληθινή προσκύνηση. Με το χρυσό υπογραμμίζουν τη βασιλική θεότητα, με το λιβάνι τον ομολογούν ως ιερέα της νέας Διαθήκης, προσφέροντάς του τη σμύρνα τιμούν τον προφήτη που θα χύσει το αίμα του για να συμφιλιώσει την ανθρωπότητα με τον Πατέρα. Αγαπητοί νέοι, προσφέρετε και εσείς στον Κύριο το χρυσάφι της ύπαρξης σας, δηλαδή την ελευθερία να τον ακολουθήσετε από αγάπη απαντώντας πιστά στο κάλεσμά του. Κάντε να ανεβεί προς Εκείνον το λιβάνι της φλογερής προσευχής σας, προς έπαινο της δόξας του. Προσφέρετέ του τη σμύρνα, δηλαδή την αγάπη γεμάτη από ευγνωμοσύνη για Εκείνον, αληθινό Άνθρωπο, που μας αγάπησε σε σημείο που πέθανε σαν κακοποιός στο Γολγοθά.
5. Να είστε προσκυνητές του μοναδικού αληθινού Θεού, αναγνωρίζοντάς του την πρώτη θέση στην ύπαρξή σας! Η ειδωλολατρία είναι ένας συνεχής πειρασμός του ανθρώπου. Δυστυχώς υπάρχει κόσμος που αναζητά λύσεις στα προβλήματά του με θρησκευτικές πράξεις ασυμβίβαστες προς την χριστιανική πίστη. Είναι ισχυρή η έλξη να πιστέψει κανείς στους εύκολους μύθους της επιτυχίας και της εξουσίας. Είναι επικίνδυνη η προσκόλληση σε εξουθενωτικές αντιλήψεις του ιερού που παρουσιάζουν το Θεό υπό μορφή κοσμικής ενέργειας, ή σε άλλους τρόπους που δε βασίζονται στην χριστιανική διδασκαλία. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, δεν υπέκυψε σε ψευδείς αυταπάτες και εφήμερες μόδες που αφήνουν συχνά ένα τραγικό πνευματικό κενό! Απορρίψετε την παραπλάνηση του χρήματος, του καταναλωτισμού και της ύπουλης βίας που ασκούν ενίοτε τα mass-media.Η προσκύνηση του αληθινού Θεού αποτελεί μια αυθεντική πράξη αντίδρασης ενάντια σε κάθε μορφή ειδωλολατρίας. Προσκυνήστε το Χριστό: Αυτός είναι ο Βράχος στον οποίο θα χτίσετε το μέλλον σας και έναν κόσμο πιο δίκαιο και αλληλέγγυο. Ο Ιησούς είναι ο Άρχοντας της ειρήνης, η πηγή της συγχώρεσης και της συμφιλίωσης, που μπορεί να κάνει αδέλφια όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας.
6. «Έφυγαν για την πατρίδα τους από άλλο δρόμο» (Μτ 2,12). Το Ευαγγέλιο υπογραμμίζει πως, αφού προσκύνησαν το Χριστό, οι Μάγοι επέστρεψαν στην πατρίδα τους «από άλλο δρόμο». Αυτή η αλλαγή κατεύθυνσης μπορεί να συμβολίσει τη μεταστροφή στην οποία είναι καλεσμένοι αυτοί που συναντούν τον Ιησού, για να γίνουν οι αληθινοί προσκυνητές που Εκείνος επιθυμεί (βλ. Ιω 4,23-24). Αυτό επιφέρει τη μίμηση του δικού του τρόπου δράσης κάνοντας τον εαυτό μας, όπως γράφει ο απόστολος Παύλος, μια «θυσία ζωντανή, αγία, ευπρόσδεκτη στο Θεό». Ο Απόστολος συμπληρώνει έπειτα να μην προσαρμόζεστε στη νοοτροπία αυτού του κόσμου, αλλά να τη μεταμορφώσετε ανανεώνοντας το φρόνημά σας, «για να μπορείτε να διακρίνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το καλό και αρεστό στο Θεό και τέλειο» (βλ. Ρμ 12,1-2) Το να ακούμε τον Χριστό και να τον προσκυνούμε, μας οδηγεί να κάνουμε θαρραλέες επιλογές, να παίρνουμε αποφάσεις κάποιες φορές ηρωικές. Ο Ιησούς είναι απαιτητικός γιατί θέλει τη δική μας αυθεντική ευτυχία. Καλεί ορισμένους να αφήσουν τα πάντα για να τον ακολουθήσουν στην ιερατική και μοναχική ζωή. Όποιος αντιλαμβάνεται αυτό το κάλεσμα ας μη φοβηθεί να του απαντήσει «ναι» και ας τον ακολουθήσει γενναιόδωρα. Αλλά, εκτός από τις κλήσεις στην ιδιαίτερη αφιέρωση, υπάρχει η κλήση του κάθε βαπτισμένου. Και αυτή επίσης είναι κλήση σε εκείνο το «υψηλό μέτρο» της κοινής χριστιανικής ζωής που εκφράζεται με την αγιότητα (βλ. Στην αρχή της νέας Χιλιετίας, 31). Όταν κανείς συναντά τον Ιησού και δέχεται το Ευαγγέλιο, η ζωή αλλάζει και αυτός ωθείται να μεταδώσει στους άλλους την προσωπική του εμπειρία.Είναι πολλοί οι σύγχρονοί μας που δεν γνωρίζουν ακόμα την αγάπη του Θεού, ή αναζητούν να γεμίσουν την καρδιά με ανάξια υποκατάστατα. Είναι επείγον, συνεπώς, να είμαστε μάρτυρες της αγάπης που συναντήσαμε στο πρόσωπο του Χριστού. Η πρόσκληση για συμμετοχή στην Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας είναι και για σάς, αγαπητοί φίλοι, που δεν είστε βαπτισμένοι ή που δεν αισθάνεστε μέλη της Εκκλησίας. Δεν είναι, ίσως, αλήθεια πως και εσείς διψάτε για το Απόλυτο και είστε σε αναζήτηση «κάποιου» που θα δώσει νόημα στην ύπαρξή σας; Απευθυνθείτε στο Χριστό και δεν θα απογοητευτείτε.
7. Αγαπητοί νέοι, η Εκκλησία έχει ανάγκη από αυθεντικούς μάρτυρες για ένα νέο ευαγγελισμό: άντρες και γυναίκες, των οποίων η ζωή έχει μεταμορφωθεί από την συνάντηση με τον Ιησού, άντρες και γυναίκες ικανούς να μεταδώσουν αυτήν την εμπειρία στους άλλους. Η Εκκλησία έχει ανάγκη από άγιους. Όλοι είμαστε καλεσμένοι στην αγιότητα, και μόνο οι άγιοι μπορούν να ανανεώσουν την ανθρωπότητα. Σε αυτή την πορεία ευαγγελικού ηρωισμού πολλοί είναι αυτοί που μας προηγήθηκαν και είναι στην δική τους μεσιτεία που σας προτρέπω να προστρέχετε συχνά. Με τη συνάντηση σας στην Κολωνία, θα μάθετε να γνωρίζετε καλύτερα κάποιους από αυτούς, όπως τον Άγιο Μπονιφάκιο, απόστολο της Γερμανίας, και τους Αγίους της Κολωνίας, ιδιαίτερα την Ούρσουλα, τον Αλβέρτο Μάνιο, την Θηρεσία – Βενεδίκτη του Σταυρού (Edith Stein) και τον μακάριο Aδόλφο Kolping. Ανάμεσα σ’ αυτούς, θα ήθελα ιδιαίτερα να αναφέρω τον Άγιο Αλβέρτο και την Αγία Θηρεσία -Βενεδίκτη του Σταυρού που, με την ίδια εσωτερική στάση των Μάγων, αναζήτησαν με πάθος την αλήθεια. Αυτοί δεν δίστασαν να βάλουν τις διανοητικές τους ικανότητες στην υπηρεσία της πίστης, δίνοντας έτσι μαρτυρία ότι πίστη και λογική συνδέονται και η μια συμπληρώνει την άλλη. Αγαπητοί νέοι που βρίσκεστε σε πνευματική πορεία προς την Κολωνία, ο Πάπας σας συνοδεύει με την προσευχή του. Η Παναγία, «ευχαριστιακή γυναίκα» και Μητέρα της Σοφίας, ας στηρίζει τα βήματά σας, ας φωτίζει τις επιλογές σας, ας σας διδάσκει να αγαπάτε το αληθινό, καλό και ωραίο. Ας σας οδηγήσει όλους στον Υιό της, τον μόνο που μπορεί να ικανοποιήσει τις πιο βαθιές προσδοκίες της διάνοιας και της καρδιάς του ανθρώπου.
Με την Ευλογία μου!
Από το Castel Gandolfo, 6 Aυγούστου 2004
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ Β’